Özbək lideri xalqına son sözlərini poeziyanın dili ilə deyib

Ölsəm, cənazəmdə bülbül oxusun,
Qəmli nəğməsiylə məndən danışsın.
Allaha dualar edin həmin gün,
Salavat gətirin, qoy ərşə çatsın.

Ölsəm...Bədənimi buz ilə yuyun,
Dərd ilə yanıbdır bədənim mənim.
Köksümün başına bir az buz qoyun,
Alışıb yanmasın kəfənim mənim.

Biçin kəfənimi, buluddan biçin,
Yanan məzarıma yağışlar yağsın.
Qəbrimi gen qazın, bir az gen tikin,
Qəbrə həm dərdim, həm cəbrim sığsın.

Ölsəm... Çinar əkin qəbrimin üstə,
Kölgəsi rahatlıq versin gələnə.
Quran oxuyaraq sakit, ahəstə,
Dualar eyləyin Qədir Bilənə.

Böyük eləməyin məzar daşımı,
Üstünə Qurandan ayə nəqş edin.

Yazmayın o daşa doğum yaşımı,
Deyin ki, bir uzaq səfərə gedib.

Ölsəm, ayaq yandan sağ tərəfimdə,
Cəmi dörd nəfərlik bir kətil qoyun.
Darıxıb gələndə, məzarım üstə
Çiçək gətirməyin, xoş sözlər, deyin.

Sağımda dayanın ayaq tərəfdən,
Təki görsün sizi həsrət gözlərim.
Ölüm haqdır, bundan heç sıxılmayın,
Mən Sizi çox sevdim oğul-qızlarım.

Tez-tez xəbər bilin...
Gözüm yollarda...
Baxacaq, Sizləri gözləyəcəyəm.
Çünki elim üçün yandım dünyada,
Göylərdən mən sizi izləyəcəyəm.

Gələcək nəsilə danışın məndən,
Pisimi, yaxşımı olduğu kimi.
Deyin ki, nigaran getdi elindən,
Həmişə sızladı qəlbinin simi.

Məndən miras qalan tək-tük şeirimi,
Mən öləndən sonra xalqım oxusun.
Bilirəm, olacaq dillər əzbəri,
İstərdim oxuyan məğzini duysun..

Ölsəm, sıxılmayın, vuqarlı durun,
İstərəm dualar eləsin elim.
Kimsə söyləsə ki, borcum var ona,
Geri qaytarmayın uzanan əli.

Bir də... Ölsəm, bir olun, 
mehriban yaşayın hər vaxt.
Siz örnək götürün mənim səbrimdən.
...Ölsəm cənazəmdə bülbül oxusun,
Ucalsın göylərə nəğmə qəbrimdən.


Özbək dilindən çevirdi: Aida Eyvazlı