Modern.az

Məzən olsun, Osman qağa

Məzən olsun, Osman qağa

8 Oktyabr 2016, 09:57

Akif Cabbarlı


“Olur , olur, belə işlər də olur” silsiləsindən


Bir tanışım var, yalan danışmaqdan, el arasında deyildiyi kimi, hapa-gopa basmaqdan ötrü sinov gedir. Osman qağa ağıla belə gəlməyənləri elə bəzəyib-düzəyib danışır ki, fantast yazıçılar belə ona qibtə edərlər. Xəyali obrazlar, yalançı qəhrəmanların Don Kixotu geridə qoyan əfsanəvi tryuklari, hadisələrin pik nöqtəsinə qədər ardıcıllıqla izlənməsi, olub-keçənlərin paralellərlə təqdimatı populyar bir əsərin say-seçmə təsvir və motivləri ilə rəqabətdə udar ki, uduzmaz.

  Bu yalançı və gopçunun söylədiklərindən, daha doğrusu üyüdüb-tükdüklərindən bir-iki nümunə göstərmək kifayətdir ki, adamın əsl mahiyyətindən xəbər tutasan. Onu da deyim ki, danışdıqları əsasən həyatdan köçmüş insanlarla bağlı olur. Dirilərdən nə danışsın axı, kimsə şübhələnib hər hansı söhbətin axrına çıxmaq istəsə əsl həqiqət üzə çıxar və dostumuzun yalanları ifşa oluna bilər... O, bunu yaxşı dərk etdiyindən yalan-palanına qəhrəman kimi həmişə dünyasını dəyişən insanları seçir ki, yanmasın, üzü danlanmasın. Sözün düzü, hələ də anlaya bilmirəm ki, qardaş bu gopçuluqdan nə qazanır, hansı ləzzəti alır.

 Günlərin birində danışır ki, akademik Şirbala Nuhbalayevlə ( adlar şərtidir – A.C.) uçurlar Moskvaya. Aeroportda onları şəhər merinin müavini və Elmlər Akademiyasının vitse-prezidenti qarşılayır.

 -Apardılar bizi düz Kremlin yaxınlığındakı restorana. Xeyli yeyib-içdik, çıxdıq gördük qara “Jeep” pişvazımızdadır. Yollandıq Moskva çayının qırağındakı nəhəng “Mejdunarodnoye-1” otelinə. Hərəmizə bir lyuks otaq verdilər. Dedilər ki, dincəlin iki saatdan sonra aşağıda saunada sizi iki sarışın gözəl gözləyəcək. Düşdük. Qızlara söz ola bilməzdi, heç kinoda da belələrini görə bilməzsiniz. Nə isə, ləzzətli dincəldik, üç gün-üç gecə bu oteldə qaldıq. Sonra merin muavini dedi ki, bəlkə yerinizi dəyişək, bura sizin üçün adiləşib. Dedik ki, yox, qalsın gələn dəfəyə.

  Məzən olsun, ay Osman qağa, bir dəfə də danışır ki, gömrük sistemində çalışan dostu Saleh Salehovla gedib çıxıblar Belorusun paytaxtı Minsk şəhəri ətrafında sanotoriyada dincəlməyə. Hökumət rəhbərləri, jurnalistlər onları elə qarşılyaıblar ki, ağızları açıla qalıb. Azərbaycandan apardıqları ceyran balasını qarşılayanlardan birinə - nazir qızı Svetlana Petrovnaya bağışlayanda xanımın ürəyi tab gətirmir və ceyranı buraxır şəhərin küçələrinə. Ceyran qaçır, dostum qovur, zavallı heyvan haradasa yoxa çıxır, dostumun ürəyi tutur, yıxılır yerə. Xəstəxanada gözünü açanda başının üstündə Svetanı görür. Qız ağlaya-ağlaya nə desə yaxşıdır – Allah məni öldürsün Osmançik. Sənin bu gününü görməkdənsə elə gözlərim tutulaydı kaş. Mən isə hələ bu günədək Svetanın bu sözləri rusca necə ifadə etməsini beynimə yerləşdirə bilmirəm.

 Osman bir gün də məşhur polis rəislərindən olan Qulu Mamedoviçlə ova çıxmasını nağıl elədi bizə.

 -Getmişik Kür qırağına, Tuqay meşələrinə. Rəisin qoşalüləsi vardı, məndə də “Vinçester”. Amma silahım xoşuma gəlmirdi, gözümdən düşmüşdü. Bunu hiss edən rəis tabel silahını çıxardıb verdi mənə, dedi ki, Osman qağa, qoy elə həmişə səndə qalsın. Burada da hansı heyvanı, kimi istəyirsən aşır getsin. Qulu Mamedoviç bir dovşan, iki turac vurdu. Mənim girimə heç nə keçmədi. Əsəbiləşdim, meşəbəyini çağırıb qıçlarının arasından bir güllə vızıldatdım. Yaxşı ki, yaralanmadı, Allah balalarına bağışladı.

Osman qağanın sərgüzəştləri barədə yenə deyim? Yox, indi tələsiklikdir, həm də ki, axşamüstü Cavid bağında yığışıb çay içəsi, mırt vurasıyıq. Bəlkə lap təzə bir söhbət eşitdim Osman qağadan. Söz verirəm ki, yenə də oxucu qardaşlarımıza nağıl edəcəyəm onun qırıldatdıqlarını...

 

Youtube
Kanalımıza abunə olmağı unutmayın!
Keçid et
Hərbi gəmilər döyüşə hazır vəziyyətə gətirildi