Rusiyanın İrəvanla bağlı narahatlığının mərkəzində işğalçı Ermənistana heç şübhəsiz ki, dəstək dayanır. Maraqlıdır, indi rəsmi Moskva tərəfkeşlik məsələsində kiminlə tərəfdaşlığa can atır?!
Həftənin hesabatını təqdim edirəm.
Qərarsız müxalifət
Azərbaycanda prezident seçkilərinin vaxtı bəlli olan kimi müxalifət partiyaları boykot qərarı verdi. Nədənsə, Milli Şuranın fəxri sədri olan Rüstəm İbrahimbəyovdan xəbər yoxdur. Maraqlıdır, kənardan prosesləri necə izləyir?! Güman ki, 2013-cü ildəki aktivliyindən sonra siyasətə qarışmamaq qərarı verib.
Didərgin Saakaşvili
Gürcüstanın sabiq prezidenti Mixail Sakaşvili isə siyasətdən getməklə bağlı bir türlü qərar verə bilmir. Ukraynadakı qalmaqallı məskunlaşmadan sonra Polşaya deportasiya edilən Saakaşviliyə Niderlandda şəxsiyyət vəsiqəsi verilib. Artıq Hollandiya da qapılarını Saakaşvilinin üzünə açıb. Deyəsən, sabiq gürcü prezidentinə yaşıl işıq görünür. Ona görə də Saakaşvili bir az da ürəklənərək Ukrayna vətəndaşlığını bərpa etməyə israrlı olduğunu vurğulayıb.
Ermənistanın yuxusu ərşə çəkilib
Prezident seçkilərinin aprelin 11-nə təyin olması ölkədə siyasi ab-havanı daha qaynar hala gətirib. Hətta vəziyyətin episentri bizə qonşu olan Ermənistan və Rusiyada daha möhkəm hiss edilir. Güman ki, Azərbaycanın atacağı addımlar bəzi siyasi dairələrdə hələ çox titrətmə yaradacaq.
Məlumdur ki, Rusiya və onun forpostu olan Ermənistan zaman-zaman Cənubi Qafqaz regionunda planlar qurmağa adət edib. Siyasi oyunların mərkəzində dayanan məkrli planlar qarşıya qoyulan hədəfə doğru bir siqnal olub. Yetişməkdə olan gənc nəsilə “böyük Ermənistan xülyası”nın heç zaman bitməyəcəyi aşılanır və Azərbaycanın digər torpaqları hədəf götürülür.
Azərbaycanda prezident seçkilərinin vaxtının önə çəkilməsindən dolayı Ermənistan özünə yer tapa bilmir.
Xüsusən də, İlham Əliyevin seçki açıqlamasından sonra tarixi İrəvan torpağı barədə fikirlər səsləndirməsi işğalçı Ermənistanı “vıbrasiya rejimi”ndən qurtara bilmir.
Onlar ümidli idi ki, 2018-ci il Azərbaycanda keçiriləcək prezident seçkiləri oktyabrda baş tutacaq. Ermənistan isə mart ayında seçki marafonuna nöqtə qoyub yenə də təxribat xarakterli “dosya”larını vərəqləyəcəkdi. Amma gedişat heç də işğalçı dövlətin Qarabağla bağlı planlarına işartı ola bilmədi. Ermənistanda seçki həyəcanından dərhal sonra Azərbaycan seçki gününü qeyd edəcək.
Görünür, Azərbaycanda seçkilərin vaxtının payızdan-yaza çəkilməsi düşmənin ümumi psixoloji durumu üçün də xoş deyil. Qışdan payıza start götürəcək olan qatar yazda eniş etməli olacaq. Ermənistan istəsə də, istəməsə də bu eniş onun üçün “toydan sonra nağara” məsəlini xatırladacaq.
Qayıdaq prezidentin İrəvanla bağlı açıqlamasına. Hərçənd ki, YAP-ın VI qurultayı fevralın 8-də keçirilib, amma şimal qonşumuz fevralın 15-də daxili narahatlığını dilə gətirib. Prezident İlham Əliyev məlum çıxışı zamanı deyib:
“Ölkəmizin ərazi bütövlüyü danışıqlar mövzusu deyil, olmayacaq. Biz, həmçinin, tarixi torpaqlarımızı da unutmamalıyıq və unutmuruq. Bu da gələcək fəaliyyətimiz üçün istiqamət olmalıdır, necə ki, biz bu gün də bu istiqamətdə iş görürük. Bizim tarixi torpaqlarımız İrəvan xanlığıdır, Zəngəzur, Göyçə mahallarıdır. Bunu gənc nəsil də, dünya da bilməlidir. İrəvan bizim tarixi torpağımızdır və biz azərbaycanlılar bu tarixi torpaqlara qayıtmalıyıq. Bu bizim siyasi və strateji hədəfimizdir və biz tədricən bu hədəfə yaxınlaşmalıyıq”.
1918-ci ildə Azərbaycanın tarixi torpağı olan İrəvana sahiblənən Ermənistan 2018-ci ildə İrəvanın itirilməsi qorxusunu yaşayır və buna görə dərin narahatlıq keçirir. Belə olan təqdirdə işğalçı dövlət tülkü qılığında böyük qardaşının qapısını döyməzmi?! Döyər. Özü də necə...
Ay amandı, biz 20 ildən çoxdur ki, Dağlıq Qarabağ və ona bitişik olan 7 rayonun qaytarılması ətrafında danışıqlar aparırıq və prosesi uzadırıq. Bu İrəvan məsələsi hardan çıxdı?!
Bəli, şimal qonşumuz bilməlidir ki, Ermənistan işğalçı olduğunu unuda bilər. Amma bu cür unutqanlığı Azərbaycandan tələb etmək yolverilməzdir. Heç kəsə sirr deyil ki, Rusiya kiçik qardaşının göz yaşlarına sakitcə tamaşa etməyəcək. Çünki Cənubi Qafqazı gərgin durumda saxlamaq üçün Rusiyanın addımları danılmazdır. Narahatlıq və qorxu içində addımlayan Ermənistanın imdadına həmişə olduğu kimi bu dəfə də böyük qardaşı çatdı.
Rusiya XİN-in mətbuat katibi xanım Mariya Zaxarova deyib ki “Biz Azərbaycanın qonşu Ermənistanla gərgin münasibətlərini yaxşı bilirik. Bu fikir (prezidentin İrəvan açıqlaması - red.) gərginliyin azalmasına xidmət etmir”.
Deyəsən, xanım Zaxarova Cənubi Qafqazda kimin işğalçı, kimin isə işğala məruz qaldığını hələ də ayırd edə bilmir. Ayırd edə bilsəydi, illərdir ki, regionu kimin gərgin vəziyyətdə saxladığını daha yaxşı bilərdi. Digər tərəfdən isə, Dağlıq Qarabağ bölgəsi və ona bitişik olan 7 rayonun işğal siyasətinin qurbanı olması, heç də uzaq tarixdə baş vermiş siyasi proses deyil.
Bu arada, çox keçmədi ki, Rusiya rəsmisinin cavabına Azərbaycan Xarici İşlər Nazirliyindən cavab gəldi. XİN-nin mətbuat katibi Hikmət Hacıyev mediaya açıqlamasında deyib ki, Rusiya XİN nümayəndəsinin prezident İlham Əliyevin YAP-ın qurultayında səsləndirdiyi fikirlərlə bağlı açıqlaması tərəfimizdən anlaşılmazlıqla qarşılandı.
“Azərbaycan və Rusiya arasında strateji tərəfdaşlıq münasibətlərini və yüksək səviyyəli dialoqu nəzərə alaraq, dövlət başçısının fikirlərinə bu səpkidə münasibət bildirilməsini düzgün hesab etmirik. Azərbaycan xalqının öz tarixi torpaqlarına qayıtması nəyə görə kimisə narahat etməlidir?”
İndi Rusiyanın XİN rəsmisi narahatlığın boşuna olduğunu dərk etməyə çalışır. Həm də ona görə dərk etməyə çalışır ki, bu narahatlıqdan ortanı gərginlikdə saxlamaq qoxusu gəlir. Hər halda 2013-cü ildə Azərbaycanda keçirilən prezident seçkilərini xatırlayır. Rusiyanın diqtəsi ilə ortaya atılan Milli Şura və onun fəxri sədri Rüstəm İbrahimbəyovun adı isə heç də yabançı olmamalıdır.
Görünür, bu dəfə də seçki öncəsi bəzi xarici qüvvələr alovlanmaq eşqinə düşüb. Alovlansınlar. Amma alışdırdıqları ocağın közündə özləri yanmalı olacaqlar. Çünki başqa cür mümkün deyil.
