Məlum məsələdir ki, bu “EUROVİSİON” musiqi yarışmasında paytaxtımıza xeyli sayda müxtəlif ölkələrdən qonaqlar gələcək. Təbii ki, Azərbaycanı onlara daha yaxından tanıtmaq şansı yaranıb. Azərbaycana gələn əcnəbilərə, xüsusilə, jurnalistlərə Qarabağ həqiqətlərini çatdırmaq üçün bu musiqi yarışması bir fürsətdir. Sadəcə olaraq bu fürsətdən yararlanmaq lazımdır.
Təbii ki, ilk baxışda əcnəbini ya Qarabağ, ya işğal faktı o qədər də maraqlandırmayacaq. Ancaq biz təbliğatımızı elə qura bilərik ki, onlar Azərbaycanın mədəniyyətilə, musiqisilə bərabər Qarabağ və işğal faktı haqqında kifayət qədər məlumatlar əldə edə bilsinlər.
Əcnəbilər sərgiyə, müxtəlif mədəni tədbirlərə getməyi xoşlayırlar. Ümumilikdə, işğal olunan rayonların musiqisi, adət ənənələri, folkloru və s. mövzusunda sərgilər təşkil etmək olar. Təbii ki, sonda işğal faktını qabartmaq məqsədilə sərgiyə stendlər əlavə etmək mümkündür. Şübhəsiz ki, bütün bu işləri uğurla başa çatdırmaq üçün əcnəbi dilləri bilən kadrları bu proseslərə cəlb etməyə ehtiyac var.
Son dövrlər İçərişəhərdə, Milli Parkda və digər məkanlarda “EUROVİSİON” musiqi yarışması və ümumilikdə, Azərbaycanın tanıtımı ilə bağlı ciddi işlər görülməkdədir. Təbii ki, bu fürsətdən yararlanıb Qarabağın təbliğatı ilə bağlı genişmiqyaslı işlərə start vermək olar. Bu işləri emosionallıqdan, hay-küydən üzaq durmaqla, yalnız mədəni dəyərləri önə çəkməklə etmək mümkündür. Çünki qeyri-peşəkar, emosional təbliğat son məqamda antitəbliğata çevrilə bilər. Yəni bu məqamlar nəzərə alınmalıdır.
Bir sözlə Bakıda keçiriləcək “EUROVİSİON” musiqi yarışmasından yaxşı mənada Qarabağın təbliğatı-nöqteyi nəzərindən tamamilə yararlanmaq mümkündür. Belə imkanlar hər zaman ələ düşmür. Azərbaycanın mədəni dəyərlərinin təbliği, ümumulikdə dünyada Azərbaycanın tanıtımı və paralel olaraq Qarabağ məsələsinin gündəmə gətirilməsi daha effektlidir. Bəzi QHT-lərin bu sahədə apardığı işi, həyata keçirdiyi layihələri müsbət dəyərləndirmək olar.
Lakin gedib Avropada və yaxud Rusiyanın hər hansı şəhərində azərbaycanlıların diaspor təşkilatlarının nümayəndələri üçün Qarabağla bağlı bir tədbir keçirmək artıq effektsizdir. Çünki istər Rusiyaya çörək, iş dalınca gedən soydaşlarımız olsun, istərsə də, xaricdəki türk diaspora təşkilatlarları olsun, artıq onların hər biri Qarabağla məsələsi haqqında məlumatlıdırlar. Deməli, peşəkar təbliğatın hədəfi xarici vətəndaşlar olmalıdır. Onlarla iş qurmaq lazımdır.
Ümumiyyətlə, tək bu yarışma zamanı deyil bütün dövrlərdə Qarabağla bağlı təbliğat məsələsində metodologiya dəyişməlidir. Bu məsələlərdə daha innovativ yanaşmalar olmalıdır. Deyəsən, sivil dünya həqiqətləri qışqıraraq deyəndə qəbul etmək istəmir. Deməli, daha optimal variantlar tapmaq lazımdır.
Biz son dövrlər ermənilərin Azərbaycanın əleyhinə yaratdıqları internet saytlarının, çap etdirdikləri kitabların monitorinqini aparırıq. Çox dəhşətli faktlar üzə çıxır. Görün dünya 100 ilə yaxındır ki, saxta erməni təbliğatı ilə üz-üzədir. Bu sindromu qırmaq, həqiqətləri dünyaya sübut etmək üçün zəif ənənəvi metodologiya, haylı-küylü şüarlar kara gəməz. Bu sahədə intellektual potensialı, təcrübəsi və səmimiyyəti olan insanların təcrübəsindən yararlanmaq fayda verər. Yetər ki, bu işləri peşəkarlara və gerçəkdən iş görmək istəyənlərə həvalə edib, onlara lazımı dəstəyi göstərəsən.
Ənənəvi təbliğat metodologiyası dünyada həm yaxşı qəbul olunmur, həm də effekti az olur.
Deməli, təbliğatı elə qurmalıyıq ki, hər görülən iş hadisəyə çevrilsin. “Erməni pisdir, erməni vəhşidir” deməklə heç nəyi sübut etmək mümkün deyil. Elmi həqiqətləri ortaya qoymaq gərəkdir. Elmi həqiqətlərə, tarixi mənbələrə söykənən və dünya elminin əsas meyarlarını özündə ehtiva edən əsərlərlə beynəlxalq arenaya çıxmaq lazımdır. Ən azından bu işlərin vahid mərkəzdən koordinasiya olunmasına ehtiyac var.
Sonda bir məqamı da qeyd etmək istərdim. Qarabağ məsələsi, həqiqətlərin beynəlxalq aləmdə yayılması ilə məşğul, bu sahədə elmi tədqiqatlar aparan QHT-lərə, internet saytlarına, media quruluşlarına münasibət daha həsas olmalıdır. Bir sözlə etinasızlıq sindromu aradan qalxmalıdır.
