(İçsəs)
İnsan insanlıqdan ayrılıb – mənasızlığa düşüb. Ona görə insan heç nəyin yanğılısı (təəssübkeşi) olmaq istəmir.
***
İnsan olmaq – ruhani məsuliyyət daşımaqdır.
***
Ruhani məsuliyyətdən boyun qaçırmaq – heyvanlaşmaqdır.
***
Heyvan – ruhani məsuliyyət daşımır, ona görə mənasızlıqla barışır, ona uyğunlaşır.
***
İnsan məna duya, yarada bilmir, ona görə yaşam mənasızlaşır.
***
Adamlar yaşamda hazır məna axtarırlar, tapa bilmirlər – mənasızlığa düşürlər.
***
Hazır məna olmur – mənasızlıq olur.
***
Mənalı yaşamaq üçün ruhani zəhmət çəkməlisən.
***
Dünyada insanın başlıca işi – məna aramaq, yaratmaq və onu yaşatmaqdır.
***
İnsanı insan olaraq saxlayan hər sayaq fəaliyyət – məna yaradıcılığıdır.
***
İnsanlıq – insanın yaranışdan bu yana yaratdığı mənalar toplusudur.
***
Mənasızlıq – ruhsuzluqdur.
***
Ruhani düşüncəyə yetməyincə mənasızlıqdan çıxa bilməzsən.
***
İnsan mənasızlıq bataqlığına düşəndə – özünə qıyır.
***
Özünəqıyma – öz insanlığına qıymadır.
***
Mənasızlıqdan ən mənasız çıxış yolu – özünəqıymadır.
***
Kamilləşməyən hər kəs mənasızlığı yaşayır.
***
İnsan inamsızlığın yaratdığı mənasızlığı anlayır, ona görə acı çəkir.
***
İnsan idraksızlığın yaratdığı mənasızlığı anlayır, ona görə acı çəkir.
***
İnsan mənəviyyatsızlığın yaratdığı mənasızlığı anlayır, ona görə acı çəkir.
***
İnsan iradəsizliyin yaratdığı mənasızlığı anlayır, ona görə acı çəkir.
***
İnsanlıq ölür, ona görə dəyərlər, ideallar ölür –mənasızlıq artır.
***
Çağdaş insanın fərəhi maddiyyatdan yaranır, ona görə fərəhsizdir.
***
Maddidə xoşbəxtlik yoxdur – insan bunu anlamır.
***
Dünya – ruhani yaşayanlarındır.
***
İnsan ruhani yaşama inanmır – yaşamın mənasından uzaqlaşır.