Martın 13-də Azərbaycan və Ermənistan arasında sülh sazişinin mətni üzərində danışıqların başa çatdığı elan edilib. Bölgədə uzunmüddətli sabitliyin təmin olunması baxımından əhəmiyyətli addımdan cəmi 3 gün sonra Ermənistan bütün ümidləri suya düşürməyə cəhd edib.
Belə ki, martın 16-da Ermənistan ordusu Azərbaycan mövqelərini bir gündə üç dəfə atəşə tutub. Mövqelərimizin atəşə tutulması açıq təxribat və sülh prosesinə təzyiq göstərmək cəhdidir.
Ermənistan sülh danışıqlarının başa çatmasından sonra törətdiyi təxribat törətməklə aşağıdakı məqsədləri güdür:
1. Sülh sazişinin imzalanmasına "təzyiq göstərmək"
Ermənistan Azərbaycanı sülh sazişini tələsik imzalamağa məcbur etməyə çalışır. Ancaq rəsmi Bakı sülh sazişinin imzalanması üçün bir sıra şərtlərin yerinə yetirilməsini labüd hesab edir. Bunlardan ən vacibi Ermənistan Konstitusiyasının dəyişdirilməsidir. Azərbaycanın əsas narahatlığı ondan ibarətdir ki, Ermənistan Konstitusiyasında Azərbaycana qarşı ərazi iddiaları mövcuddur. Ermənistan hakimiyyətində rəhbərlik dəyişərsə, bu sülh sazişinin aqibəti necə olacaq? Sülh sazişində açıq suallar qalmamalıdır və Ermənistan təminat verməlidir.
2. Xarici ölkələrdən dəstək qazanmaq
Paşinyan hökuməti Qərb və region dövlətlərindən daha çox dəstək almaq üçün münaqişə görüntüsü yaratmağa çalışır. Bu səbəbdən də sülh sazişi üzrə danışıqların başa çatmasının elan edilməsindən dərhal sonra Rusiya, İran və Fransaya zəng edərək onların diqqətini cəlb etməyə çalışır. O, "diplomatik manevrlə" Putin və Pezeşkianın timsalında region ölkələrini, Makronun timsalında isə Qərbi prosesə cəlb etmək istəyir.
3. Yeni silahlanma üçün bəhanə yaratmaq
Azərbaycanla sərhəddə gərginlik yaradaraq Ermənistan öz hərbi texnikasını artırmaq üçün Qərbdən və Hindistandan yeni silah almaq üçün əsas yaratmağa çalışır. Bu təxribatlar Ermənistan ordusunun yenidən gücləndirilməsi üçün istifadə olunur. Qeyd edək ki, mətbuatda yayılan məlumatlara görə, Ermənistan yeni aldığı silahları sərhəddə toplayır. Bu, bir daha həmin silahların Paşinyan hakimiyyətinin dediyi kimi müdafiə üçün deyil, hücum üçün olduğunu göstərir.
4. Daxili auditoriyanı sakitləşdirmək və siyasi manipulyasiya
Paşinyan hökuməti müxalifətin təzyiqi altındadır. Atəşkəsin pozulması və “təhlükə” görüntüsü yaradılması daxili auditoriyaya “biz mübarizə aparırıq” mesajı vermək məqsədi daşıyır. Bu, həm də iqtidarın hakimiyyətini qorumaq üçün əl atdığı ənənəvi vasitədir.
5. Azərbaycanı hərbi eskalasiyaya çəkmək
Ermənistan sərhəddə təxribatlar törədərək Azərbaycanın güc tətbiq etməsinə nail olmaq və sonra bunu beynəlxalq arenada “təcavüz” kimi təqdim etmək istəyir. Bu, Ermənistanın ənənəvi informasiya müharibəsi taktikalarından biridir. Azərbaycan Ermənistanın bu təxribatlarını yaxşı başa düşür.
Beləliklə, Ermənistanın bu kimi addımları 2020-ci ildəki İkinci Qarabağ müharibəsindən əvvəl istifadə etdiyi klassik təzyiq vasitələrini xatırladır. Lakin bu cür təxribatlar artıq işə yaramır. Azərbaycan hərbi və diplomatik gücü ilə bölgədə əsas söz sahibidir. Ermənistanın təxribatları nə sülh prosesinə təsir edə bilər, nə də Azərbaycanın öz təhlükəsizliyini təmin etmək siyasətini dəyişə bilər.
Sülh yalnız Ermənistanın real addımları ilə mümkündür. Konstitusiya dəyişikliyi, Zəngəzur dəhlizinin açılması və sülhün Ermənistanda ictimai rəyə inteqrasiyası olmadan sazişin imzalanması təhlükəlidir. Ermənistan hökuməti anlamalıdır ki, təxribatlarla və silahlanma ilə Azərbaycana təsir etmək mümkün deyil. Əksinə, bu, Ermənistanın özünü təcrid vəziyyətinə salır. Azərbaycan isə haqlı mövqeyini sonadək qoruyacaq.
Modern Təhlil və Araşdırma Qrupu
