Dünyada dini qütbləşmənin getdikcə qabardığı məqamda müsəlman dövləti olan İranın siyasətini heç cür anlamaq olmur. Həyata keçirilən bu siyasət İranda yaşayan xalqlar o cümlədən sayı 40 milyona yaxın olan soydaşlarımız tərəfindən rahatlıqla həzm ediləcəyi inandırıcı deyil.
Deyilənə görə, İranda narkotik maddələrin istifadəsi və və satışı ilə məşğul olan şəxslər həmin ölkənin qanunlarına görə asılırlar. Təəccüblüsü odur ki, həmin ölkənin sərhədindən Azərbaycan ərazisinə artıq kq deyil, tonlarla narkotik məhsullar daşınır. Məlumatlara görə, bunun nəticəsində Azərbaycanın Cənub bölgəsində narkotik istifadəçilərinin sayı artmaqda davam edir. İslami dəyərlər hara narkoticarət hara... Bəzən düşünməyə əsas verir ki, hansısa böyük qüvvələr tərəfindən bütün bunlar idarə olunur.
Son dövrlər baş verən olaylar diqqəti daha çox cəlb edir. Yalnız yanvar ayı ərzində Azərbaycandakı bir sıra internet saytlarının qonşu ölkədəki qüvvələr tərəfindən dağıdılması faktı, bundan əlavə İranın bəzi dairələri tərəfindən Azərbaycanda terror aktlarının təşkilinə cəhd olunması ilə bağlı Azərbaycanın Milli Təhlükəsizlik Nazirliyinin verdiyi məlumatlar vəziyyətin heçdə yaxşı olmadığından xəbər verir. İranın bəzi dairələrinin Azərbaycana qarşı bu qədər düşmən münasibətinin kökündə nəyin durduğunu aydınlaşdırmaq çətindir.
Tək Azərbaycanla deyil, bütün sivil dünya ilə aparılan belə qeyri praqmatik və qeyri sivil siyasət birinci növbədə İranın özünü təcrid vəziyyətə salıb. Göründüyü kimi İranın indiki prezidenti xarici ölkələrə səfərə dəvət olunmur. Yalnız Ermənistan, Kuba, başqa Amerika qitəsindəki hansısa ölkə istisna təşkil edir. Bu da yalnız görüntü xatirinə baş tutan səfərlərdir. İranın Ermənistan sevgisi isə “Düşmənimin düşməni mənim dostumdur” prinsipinə daha çox oxşayır. Müşahidələr göstərir ki, İranın bu qədər iqtisadi dəstəyini hiss edən Ermənistan işğal siyasətini dayandırmayaraq daha da sərtləşib.
Ancaq bir vacib məqam var, antisivil, antidünya siyasəti uzun müddət davam gətirə bilməz.
Bunun dünyanın siyasi oyun qaydalarına, hüquq normalarına, ən əsası islami dəyərlərə zidd olduğu aydınca görsənməkdədir. Digər tərəfdən hiss olunur ki, atom-nüvə proqramı İranda iqtisadi islahatların həyata keçirilməsinə problem yaradıb. Bu gün qonşu ölkənin rəsmi dairələri tərəfindən etiraf olunmasa da ABŞ-ın və Qərbin sanksiyaları İran iqtisadiyyatında böhranı dərinləşdirir. Verilən informasiyalara görə, artıq tanınmış neft şirkətlərinin xeyli hissəsi İrandakı nəhəng layihələrdə fəaliyyətlərini dondurublar. Hətta Avropa Birliyi də İrana qarşı ABŞ-ın sanksiyalarına qoşulmaq haqqında qərar qəbul edib. Sanksiyalar İran neftinin alınmasının dayandırılması ilə bağlıdır.
Bundan əlavə İranın vurulacağı, müharəbin başlayacağı ilə bağlı ziddiyyətli məlumatlar günbəgün artmaqdadır. Dubayın polis rəisi general Dahi Halfan "Al Arabiya" televiziyasına bəyan edib ki, “Fars körfəzindəki müharibə qaçılmazdır, gələcək savaşın ilk əlamətləri artıq aydın görünür”. “THE Wall Street Journal“ yazır: “ABŞ İrana qarşı nüvə silahından istifadə etməklə, onun nüvə obyektlerini tamamilə dağıda bilər və bu variant da gündəmdədir”. Xarici KİV-lərdə gedən belə informasiyaları daha çox sadalamaq olar. Gerçəkdən vəziyyət getdikcə qəlizləşməkdədir.
İstənilən halda İrana qarşı nüvə və digər silahdan istifadə region dövlətlərinə də təsirsiz ötüşməyəcək. Digər tərəfdən İranda kimin iqtidar olmasından asılı olmayaraq, orada bizim 40 milyona qədər soydaşımız yaşayır. Əfqanıstan və İraq savaşı bir daha göstərdi ki, yerli əhali ABŞ-ın silah nümayişindən, antiterror əməliyyatlarında sığortalanmayıb. Hansısa sarsaq generalın əmrləri nəticəsində səhv atılan atəşdən okeanın o tayında amerikalı deyil, Cənubi Azərbaycandakı soydaşlarımız əziyyət çəkə bilər. ABŞ nüvə silahından istifadə edərsə faciənin və hadisədən əziyyət çəkən ölkələrin miqyasını müəyyənləşdirmək çətindir. Bu ABŞ-ın özü üçündə yaxşı perspektiv vəd etmir.
Bu cür addım bütün dünya müsəlmanlarını ABŞ-a qarşı çıxmasına gətirər. Ancaq hər şey bitməyib, bütün yollar bağlanmayıb. Axı tövbənin qapısı hər zaman açıq olur. Zamanında tövbə edib haqqın yoluna dönməyəndə, yəni İranda bir çox sahələrdə islahatlara başlamayanda sükut pozula bilər. İran kimi bir nəhəng dövlətdə istər daxili, istərsə də xarici faktorların təsiri nəticəsində sükutun pozulması tamamilə mümkündür. Bugün bu arzu olunmasa da həqiqətə yaxındır.