"Sizi Kəlbəcərin bu xoş günlərində, yığıncağın keçirildiyi məkandan salamlayıram!"
Bu sözləri Modern.az-la həmsöhbət olarkən səfalı Kəlbəcərin ən yaşlı sakini 113 yaşlı Xeyrənsə Baxışəliyeva söyləyib.
O, deyib ki, Kəlbəcər şəhər gününü bu yaşında doğma el-obasında qeyd etmək ona sanki yenidən yaşamaq eşqi verir:
“Kəlbəcəri uşaqlığımdan adi bir dağ kəndi kimi xatırlayıram - nə həkimi, nə müəllimi, nə də küçəsi var idi. Cəmi bir neçə uçuq-sökük damdan ibarət kiçik bir yer idi. O dövr yaddaşıma ona görə həkk olunub ki, atam, anam, doğmalarım sağ idilər və mən onların himayəsində, qayğısı içində yaşayırdım. Kəlbəcərin hər guşəsi, hər qarış torpağı mənim üçün doğma və əzizdir.
Bu gün Kəlbəcərin abadlaşmasını, yenidən qurulmasını görəndə böyük sevinc hissi keçirirəm. Əminəm ki, Kəlbəcər daha da gözəlləşəcək. Kəlbəcər şəhəri dünyanın ən gözəl şəhərlərindən birinə - öz təbiətinə, ruhuna uyğun gözəllik diyarına çevriləcək”.
Xeyrənsə nənə, bildirib ki, həyatında unudulmaz günləri çox olub, amma 44 günlük Vətən müharibəsi və onun son nöqtəsi olan 25 noyabr 2020-ci il tarixi - ermənilərin Kəlbəcədən çıxdığı gün onun üçün ən yaddaqalan günlərdən biridir:
“Uzunömürlülüyümün sirrinə gəlincə isə dərd-kədəri özümə yük etməmək, hisslərimi büruzə verməmək, qonşu-qohuma giley etməmək, hər zaman xeyirxah olmağa, insanlara yaxşılıq etməyə çalışmağım deyərdim”.
Xeyrənsə nənənin sözlərinə görə, Vətən və Kəlbəcər dedikdə onun gözünün önündə böyük-kiçik yeri bilən, qayda-ənənəsi olan bir məkan canlanır:
“Kəlbəcər elə bir yerdir ki, bu gününü gözəlliklə yaşadır, artıq və mənasız adətləri özündən uzaq tutur, amma gələcək üçün dəyərli olan ənənələri yaşadır, qoruyur. Kəlbəcərdə ən çox sevdiyim adət isə böyük-kiçik yeri bilməkdir. Bu, bizim kimliyimizi yaşadan ən gözəl xüsusiyyətlərdən biridir”,- deyə o bildirib.
