Modern.az

Yumoristik novellalar-5

Yumoristik novellalar-5

10 Mart 2015, 14:05

telejurnalist

Sən demə, suya qənaət etməklə özünə gün ağlayırmış ...

Uşaq fəvvarədən su içir. Bu vaxt bir nəfər uşağın qulağını burub bir şillə vurur, kənara itələyir.

-        Rədd ol! Bu ehsan deyil, ay bala!

Uşaq anasına qısılır. Anası təəccüblə:

-        Aaa! ... A kişi, dəli olmusan nədir, uşağı niyə vurursan?

-        Vuraram da, hələ o tərəfə də keçərəm!

-        Uşaqdı, nə qəbahəti var mənə de. Su içən yerdə heç yezit də adama dəyməz. Sən ondan betərsənmiş ...

-        Ay arvad, ey! Gözünü aç, gözümün içinə düz bax! Mən siz deyənlərdən deyiləm söz götürəm!

-        Ana, baş qoşma, gəl gedək!

-        Dayan, oğlum, dayan, axı mən bilməliyəm o səni nəyə görə vurdu?

-        Yaşın az qala qırxı keçib, amma dərrakən ...

-        İşə düşmədik? Nə vermisən bizə ala bilmirsən?

-        Görmürsən, uşaq nə qədər su içir?

-        Bunun sənə nə dəxli?

-        Hər yoldan keçən bu qədər su içsə suya necə qənaət edərik?

-        Sən get qənaəti ayrı yerlərdə axtar. Gündə bir yerdə boru partlayır, küçələri su basır, nə bilim ...

-        Dama-dama göl olar, deyiblər. Mən bir nəzarətçi kimi suyu damla-damla qoruyuram.

Ana gülür. İstehza ilə kişiyə  və onun qolundakı sarğıya baxır. Sonra heç nə demədən uşağın əlindən tutub gedir. Kişi onların arxasınca öz-özünə deyinir:

-        Elə bir dünyadan xəbərsizdilər, aləm suya qənaətdən danışır, bunlar elə bil dəryaya düşüblər ...

Kişi bu dəfə əl-qol hərəkətləri ilə kranın yanında əl-üzünü yuyanlarla danışır:

-        Ay bacım, ay qardaşım, heç insafınız yoxdur, niyə kranı açıq qoymusunuz?

Qadın: Əl-üzümüzü yumayaq?

Əri: - Hə də, səhər-səhər yuyunmalıyıq ya yox?

-        Siz burada kranı açırsınız, yuxarı mərtəbələrə su çıxmır.

-        Elə mənzilimizə su çıxmadığına görə gəlib burada yuyunuruq.

-        Mən nəzarətçiyəm! Siz nə ixtiyarla mənimlə söz güləşdirirsiniz? Dedim olmaz, vəssalam! Bu damcı-damcı yığılan sular çox yerdə gərəklidir!

Kişi bunu deyib kranı bərk-bərk bağlayır. Ər-arvad peşiman halda kənara çəkilirlər. Kişi onlardan ayrılıb öz fərdi evinin həyətinə keçir. Şlanqı götürüb suyu bol-bol işlədir, həyətdə əkinləri su basır. O, zümzümə edə-edə şlanqı “Mersedes” avtomaşınına tuşlayır. Bu vaxt bayaqkı ana-uşaq və ər-arvad açıq darvazadan həmin kişiyə baxırlar. Ana özünü ələ ala bilmir:

-        Bəs deyirdin nəzarətçisən, suya qənaətin dərdini çəkirsən, özün isə suyu gen-bol işlədirsən?

-        Bacı, əhəmiyyət vermə, hər yerdə belədir. Nəzarətçilər özlərinə şərait yaradırlar.  

Vəfan bu qədərmiş?!

Bir qız yol ilə gedərkən hiss edir ki, kimsə onu addım-addım təqib edir. Ayaq saxllayir ve geri dönərək acıqla:

-        Nə istəyirsiniz məndən?

Oğlan güya utanırmış kimi başını aşağı salır, dinmir.

-        Səninlə deyiləm? Niyə ağzına su alıb durmusan?

-        Deməyə cəsarətim çatmır.

-        Onda nə cəsarətlə məni təqib edirsən?

-        Bu təqib deyil.

-        Bəs nədir?

-        Bilirsiniz nə var?

-        Deyərsən – bilərəm.

-        Necə deyim ey! Başqa vaxt bülbül kimi ötürəm, amma sizə...

Qız gülümsünür.

-        Mənim bülbüldən çox xoşum gəlir. Əgər bülbül kimi ...

-        Bəli, bəli, mən bülbül kimi ötürəm, sözümü, istəyimi müsahibimə sözlə çatdırmaqda mahirəm.

-        Onda niyə durmusan?

-        Mən sizi ürəkdən sevirəm, dərdinizdən dəli-divanəyəm, sizsiz yaşaya bilmirəm. Ölürəm sizdən ötrü!

-        Doğrudan?

-        Sözlərimdə əsla yalan yoxdur.

-        Eləmi?

-        Vicdanıma and olsun!

-        Bilirsən nə var?

-        Əzizim, indi də siz deyərsiniz, mən bilərəm.

-        Bax, odur ey, gəlir, mənim rəfiqəm çox gözəl qızdır, sizə lap yaraşandır. Bəlkə məhəbbətinizi ona açasınız?

Oğlan çönüb həmin qıza diqqətlə başır. Sonra tərəddüdlə:

-        Hə? Gözəldir? Doğru deyirsiniz?

Oğlan indicə söhbət etdiyi qızdan ayrılr. Qaça-qaça əks tərəfə gedən o biri qıza yaxınlaşır.

-        Bir dəqiqə olarmı?

İkinci qız üzünü döndərmədən:

-        Sizə nə lazımdır?

-        Sözüm var sizə.

İkinci qız ayaq saxlayır, üzünü döndərir:

-        Buyurun.

-        Oğlan qızın sifətini, son dərəcə çirkin görkəmini görçək hürkür, əl –ayağı əsməyə başlayır. Bu vaxt onlara göz qoyan bayaqkı qız gülərək:

-        Nə oldu, bəyəndinmi?

-        Heç sizdən gözləməzdim.

-        Nəyi?

-        Məni aldatmağı.

-        Sən özün indicə məni aldatmadınmı? Deyirdin, səndən ötrü olürəm, sənsiz yaşaya bilmirəm ...

-        Elədir, mən vəfalı oğlanam.

-        Görünür, vəfan bu qədərmiş! Əgər məni sevirdinsə, onda niyə o rəfiqəmi nişan verəndə dördayaq qaçdın onun yanına?!

Sizə yeni x var
Keçid et
Xankəndidə Zirvə görüşü - CANLI