“Demokratik seçki odur ki, kimliyindən, siyasi mənsubiyyətindən asılı olmayaraq istənilən şəxs, siyasətçi namizədliyini sərbəst şəkildə irəli sürə və mövcud qanunlar çərçivəsində siyasi müstəvidə mübarizəsini apara bilər. Azərbaycan da hüquqi, demokratik, dünyəvi dövlət olduğu üçün seçilmək hüququ olan hər bir kəsə öz şansını sınamaq, namizədliyini irəli sürüb mübarizə aparmaq imkanı, fürsəti tanıyır, yaradır”.
Bunu mətbuata açıqlamasında millət vəkili, Yeni Azərbaycan Partiyası Siyasi Şurasının (YAP) üzvü Hadi Rəcəbli yekunlaşmaqda olan prezidentliyə namizədlərin qeydə alınma mərhələsinə, seçkilərdə sürpriz sayılacaq isimlərin iştirakına, o cümlədən, deputat həmkarı Zahid Orucun namizədliyinə münasibətini bildirərkən dilə gətirib. Millət vəkilinin dediyinə görə, bu baxımdan, iqtidaryönlü deputat Z.Orucun məlum addımlarında da qeyri-adi heç nə yoxdur və başqa məqamlar da axtarılmamalıdır: “O da, namizədliyini irəli sürən digər 20-dən artıq namizəd də ölkə qanunlarının və Konstitusiyanın, başlıcası Azərbaycan demokratiyasının verdiyi hüquq və imkanlardan istifadə edərək, yararlanaraq seçkilər prosesinə qoşulublar. Artıq bildiyim qədər, həmin namizədlərdən 9-u rəsmən prezidentliyə namizəd kimi qeydə alınıblar, bəzilərinin də imzalarında nöqsanlar olduğu qeydə alınmayıblar, bəziləri isə könüllü şəkildə prosesdən geri çəkiliblər. Bu da onların hüququdur, heç kim onların hüququna müdaxilə edə bilməz. Yəni, bu gün Azərbaycanda seçkilərdə iştirak etmək, sivil qaydada mübarizə aparmaq üçün hər cür şərait, imkan var, yaradılıb və heç kim də bundan qətiyyən, şikayətlənə bilməz. İmkan yaradılıb ki, qruplar yaradın, özünüzün komandanızla seçkiyə girin, seçki kampaniyanızı aparın. Bundan artıq nə olmalıdır ki?”.
H.Rəcəblinin bildirdiyinə görə, ancaq eyni zamanda bir həqiqət də mövcuddur, yəni, güclü partiya var, zəif partiya var: “Nüfuzlu partiya var, nüfuzsuz partiya var. Opponentlərimiz də çalışsınlar nüfuzlu olsunlar. Kimdir bunu onların əlindən alan?...Məgər vaxtilə bunların-radikalların əlində deyildi iqtidar? Bunların əlində deyildi hakimiyyət? Biz də o zaman müxalifətdəydik. Elə deyil? Yeni Azərbaycan Partiyası müxalifətdə , onlar isə iqtidarda idi. Hakimiyyəti əllərində saxlayaydılar, qoruyaydılar, inkişaf edəydilər. Əgər yaxşı işləmişdilərsə, camaat onların ətrafına yığılardı da?... Nə oldu? Yəni, buradan belə bir nəticə çıxır ki, adamlarımızın yavaş-yavaş siyasi mədəniyyəti yüksəlir, başa düşürlər ki, dövləti, hakimiyyəti hər kimə etibar etmək lazımdır. Dövləti təsadüfi adamlara etibar etmək olmaz. O dövr artıq çoxdan keçib...”
