Yazıçı-publisist Mahir Qabiloğlu Azərbaycan prezidentinin qızı, Heydər Əliyev Fondunun vitse-prezidenti Leyla Əliyevanın növbəti şeirinin tərcüməsini Modern.az saytına təqdim edib.
“Hər kəsin öz sonu var” adlı həmin şeiri ixtiyarınıza veririk
Qatar, rels, bir də ki, yol,
Hamı deyir: - Yaxşı yol!
Taq-qa-tuq, çarxların səsi
Amma ki, eşidilmir,
Ürəklərin naləsi.
İnsanlar, talelər, müxtəlif qəlblər,
Onlar da çoxalır, uzandıqca yol.
O tələsmir, şütümür,
Tələsməyi faydasız.
İnsanlara vaxt verir
Yalvarışa, tövbəyə,
Ya da günah etməyə.
Vaxt ayırır, vaxt verir.
Tunel... zülmət, qaranlıq,
Ümidlər sönür bir an
O başdan gün görsənir
Dirilir sanki zaman.
Qatar yolunu seçib,
Gedir, elə ahəstə
Bizimçünsə yazılıb,
Hər gün, saat, saniyə
Qatar da amansızdır
Ömür kimi, gün kimi,
“Sonun ölümdür”- deyən
Bivəfa dünya kimi.
Düzdür, hamımız onun
Çəngindəyik bu səfər.
Amma ki, çox tənhayıq,
Ürəyimiz dərbədər.
Gözlərimiz yol çəkir,
Görən nəyi gözləyir?
Ağıl iztirab verir,
Şüur dinmir-danışmır.
Alına yazılana
Heç kim üsyana qalxmır.
Qatar, dayan, qulaq as,
İnsanların səsinə,
Ağrı-acılarına,
Acı göz yaşlarına.
Zamanın heç vaxtı yox,
Yenə saatın qurur,
Əqrəb yer dəyişdikcə
Bizi də zaman udur..
Stansiya görünür,
Sevinirik: - Çatmışıq!
Vaqon boşalır – dolur.
-Vaxt azdır! - əsəbindən
Bələdçi saçın yolur.
Qatarsa yola düşür.
Həyat kimi, ahəstə
Köhnələr yerin verir,
Yeni sərnişinlərə.
Ruscadan çevirəni: Mahir Qabiloğlu
