Qənirə Paşayeva,
millət vəkili
Elə bir həyat yaşadım ki, Cənnəti də gördüm, Cəhənnəmi də...
Həyatın qorxaqları sevmədiyini erkən gördüm və cəsarəti öyrəndim;
Uğuru çalışmadan qazanmağın mümkünsüzlüyünü gör-düm və zəhməti öyrəndim;
Ən böyük sərvətin yaxşılıq olduğunu gördüm və insan ol-mağı öyrəndim;
Xəyanətin ağrısını gördüm və sədaqəti öyrəndim;
Yaradanın sevdiyi bəndələrini imtahanlardan keçirdiyini gördüm və səbri öyrəndim;
Dostların böyük zənginlik olduğunu gördüm və dost ol-mağı öyrəndim;
Xətalardan ibrət almağın ən yaxşı dərs olduğunu gördüm və özümü öyrəndim;
Birini dünyada hər şeydən çox sevməyin yanlış olduğunu, itirəndə öyrəndim;
Dünyanın fani olduğunu gördüm və sevməyi öyrəndim;
Özümə söz verdim, nə olursa olsun həyatdan küsməyə-cəksən;
Nə əngəl olursa olsun geri çəkilməyəcəksən;
Xəyallarından, arzularından vaz keçməyəcəksən;
Yıxıldınmı, yenidən qalxacaqsan;
İtirdinmi, yenidən qazanmaq üçün yenidən başlayacaqsan;
Dedi-qodulara qulaqlarını qapayacaqsan;
Qeybəti dilinə haram buyuracaqsan….
Gecə-gündüz çalışacaqsan…
Həyatın qədrini biləcəksən…
Amma ən əsası insan olacaqsan…
O-na şükr etməyi öyrənəcəksən…
Hər kəsdən və hər şeydən daha çox O-nu sevəcəksən…
Bunları daha yaxşı ölüm qoxusunu hiss edəndə öyrəndim….
Ölmədən öncə ölməyin nə demək olduğunu öyrəndim…
Ölmədən öncə ölmək…
Əslində bundan başlamalıydım öyrənməyə….
Onu da öyrəndim…
