Tarixin ən kədərli məqamlarından biri məğlubların qüssəli hekayəsi olur. Hər kəsin “uğur hekayəsi” onun arxalandığı prinsiplərin möhkəmliyində və bu prinsiplərə inananların sona qədər getməsindədir.
Azərbaycan siyasi tarixinin AMİP-lə olan səhifəsi kələ-kötür və dolambac yolu xatırladır. Bəzən bu partyanı “siyasi kəmfürsətlərin paradı” da adlandırırlar. Uzaq 90-larda AMİP milli burjuaziyanın qatı tərəfdrı idi. SSRİ şinelindən çıxmış sovet vətəndaşları üçün varlı adamlar- özgə zəhməti hesabına yaşayan havayıyeyənlər kimi anlaşılırdı. Etibar Məmmədov sovet iqtisadi elitasının “boss”ları ilə siyasi ittifaq quranda uğur əldə edəcəyini düşünürdü. Amma bu ittifaq Makiavellinin məşhur prinsipinin təsdiqindən özgə bir şey olmadı..
Modern.az saytının
“
Bir şəklin tarixçəsi” rubrikasında
təqdim etdiyi fotoşəkil bizə 90-cı illərin əvvəllərini xatırladır.
AXC höküməti: Milli Məclisin 1992-ci ildəki iclası. Etibar Məmmədov və Rəsul Quliyev. Zaman çox şeyi dəyişdi. Etibar Məmmədov siyasətdən, Rəsul Quliyev isə ölkədən geidb. Onların hər ikisinin yenidən qayıdacağını birmənalı söyləmək mümkün deyil…
Modern.az
