Mahir Qabiloğlu 

Ucqar dağ kəndi. Gecə saat birdir. Rayon İcra Hakimiyyətinin üç məsul işçisi Alim kişinin qapısında dayanıb.

- Evin işıqları yanmır. Yatıblar deyəsən, – deyə işçilərdən ən yaşlısı dilləndi.

- İtləri də yoxdur ki, hürsün – səsə oyansınlar.

- Oğurlanmalı nələri var ki, hələ bir it də saxlasınlar.

- Bəsdir boş-boş danışdınız. İcra başçısı bizi bura ona görə göndərməyib ki, camaatın malını-mülkünü, olmayan itini müzakirə edək. Ay uşaq, keç içəri. Biz səni burda gözləyirik, – deyə yaşlı işçi özündən cavan işçiyə çımxırdı.

- Niyə mən? Yaşca sizdən kiçiyəm ona görə? Vəzifəmiz bərabərdir. Əmr edə bilməzsən.

- Adam böyüyün sözünə baxar. Deyir “Sən keç”, deməli keç, – deyə o biri işçi onu arxadan dümsüklədi.

- Keçmirəm. Sən keç. Yaşa baxanda mən səndən üç ay böyüyəm.

Ortaya sükut çökür. İşçilər hasarın dibində çömbəlib otururlar. Yarım saat keçir. Cib telefonu zəng çalır.

- Bəli.

- ...

- Burdayıq cənab başçı. Hər şey siz deyən kimidir. Gəlsinlər.

Yaşlı işçi telefonu qapadır. Gözünü gənclərə tutur.

- Gördünüz? Başçı mənə zəng etdi. Deməli içinizdə böyük mənəm. Dur, ay bala, qapını döy keç içəri.

- Cənab başçı sənə zəng edib, sən də keç. Mən böyük-kiçik yeri qananam. Yol böyüyündür, su kiçiyin.

- Nənə qurban olsun sənin qanacaqlı canına.

Ortaya yenə sükut çökür. İşçilər siqaret yandırırlar. Yarım saat da belə keçir.

- İndi nə edək? Beləcə oturub siqaret çəkəy. Yoldadırlar axı. Bura siqaret çəkməyə gəlmişik? Hələ başqa işləri də yoluna qoymalıyıq, – yenidən yaşlı işçi dilləndi.

- Bəlkə qonşunun qapısını döyək?

- Camaatın zəhrini yarma. Bəlkə onların da ..?

Yenidən susurlar. Artıq saat üçə işləyir.

- Tapdım! – deyə cavanlardan biri səslənir, – Gəlin püşk ataq.

Üçünün də gözü gülür. Püşk atırlar. Qapını döymək yaşlı işçinin payına düşür.

- Ay uşaqlar, insafınız olsun. Siz gəncsiz, subaysız. Axı mənim də oğlum cəbhədədir. Özüm də hər gecə qapımın döyüləcəyi səksəkəsiylə yatıram.

Gənclər dinmirlər. Qapını döyərək tez qaçıb maşına minirlər. Qapı açılır.

- Salam, Alim kişi.

- Kimsən, ay bala? Gecə yarısı xeyirdirmi?

Yaşlı işçi dinmir.

- Nə olub, ay bala. Niyə dinmirsən?

Yaşlı işçi yenə dinmir. Gözlərində yaş gilələnir.

- Ay bala, niyə ağlayırsan? Ay arvad, gəl gör bu niyə ağlayır? – deyə Alim kişi pəncərədən boylanan arvada səslənir.

Evdən vay-şivən qopur...