Bu sorunun cevabı şimdi herkesi rahatsız ediyor.
Kimi susuyor, kimi konuşuyor, kimi de “beni ilgilendirmiyor” deyip geçmeye çalışıyor.
Ama öyle olaylar yaşanıyor ki, ona susup geçmek de olmuyor.
Bu ülkede yaşanan her şey herkese aittir.
Öğretmene de, doktora da, memura da, bakanla çay içene de, sıradan vatandaşa da.
Herkes ders çıkarmalıdır.
“Beni ilgilendirmez” dönemi bitti.
İlk baştan görünen o ki, suiistimal dönemi de bitiyor.
“Tanıdığım var, hallederiz” dönemi de bitiyor.
Şimdi dürüstlüğün, şeffaflığın, gerçekliğin dönemidir.
Bu dönemi Zafer dönemi de adlandırmak mümkündür.
Çünkü 44 günlük Zafer'den sonra bu halk, bu devlet artık başka bir seviyeye yükseldi.
Son yaşananlara dönecek olursak, buzdağının görünen yüzü o ki, her şey Adnan Ahmedzade'nin tutuklanmasıyla başladı.
Sonra Ramiz Mehdiyev'e 4 aylık ev hapsi kararı verildi.
Aslında ise her şey beş yıl önce Zafer Savaşı ile başlamıştı.
Son yaşananlara toplum önce “yine birilerinin iç savaşıdır” gibi baktı,
bazı çevreler meseleyi sıradan bir haber gibi sunmaya çalıştı.
Ama olmadı.
Çünkü bu, iki kişinin ihaneti değil, bir sistemin sarsılmasıdır.
Bu, “hiç kimse dokunulmaz değildir” mesajıdır.
Ülkenin kendini temizleme sürecinin devamıdır.
Şimdi bakıyorsun, görüyorsun ki, her yerde bir şeyler değişiyor.
Siyasette de, eğitimde de, medyada da, sağlıkta da.
Sanki görünmez bir el toplumu eliyor,
Kim dürüsttür, kim maskelidir, ortaya çıkıyor.
Şimdi vitrine çıkanlar, ifşa olanlar, hepsi eski dünyanın kalıntıları,
“bizim dünya” dediğimiz dönemden kalanlardır.
Sadece, şimdi perdeler yırtıldı, maskeler düşüyor.
Herkesin iç yüzü görünüyor.
Sular duruluyor.
Toplum kendini temizliyor.
Bu aşamada umursamazlara, maskelilere, utanmazlara, utanma hissini yitirenlere yer olmayacak.
Artık hırsız doğruluktan, ahlaksız ahlaktan, yaltak kişilikten bahsedemeyecek. İstese bile, toplum ona imkan vermeyecek.
Unutmamalıyız ki, bu devlet Hankendi'ni, Şuşa'yı, Kelbecer'i, Laçın'ı azat etti.
Vaktiyle “bu, mümkün değil” diyenler şimdi susuyorlar.
Hatırlıyoruz, Cumhurbaşkanı İlham Aliyev katıldığı tüm toplantılarda diyordu ki, Karabağ azat edilecek!
Ve oldu.
Bu kadar basit ve bu kadar muhteşem.
Böyle kudretli bir devlet Karabağ'ı işgalcilerden nasıl temizlediyse, toplumu da ahlak teröristlerinden öyle kurtaracak.
Bu yüzden, yaşananları aynı zamanda bir savaş olarak değerlendirmek mümkündür.
Bu savaş milli kimliğin ve ahlakın korunması, toplumumuzun kötü unsurlardan temizlenmesinin savaşıdır.
Devletin parasıyla iş kurmak, siyasetçi olmak, parti beslemek, medya yönetmek gibi “nüfuz zinciri” dönemi bitti. Devletin gölgesinde kendini kahraman gibi gösterme zamanı geride kaldı.
Yaşananlara tesadüfi bir olay gibi bakmayın.
Bu, hem hukuki, hem de manevi bir uyarı, bir nevi “son çağrı”dır.
Sözde değil, eylemde “Dürüst ol, Vatana hizmet et” demektir.
Bu, yeni Azerbaycan'ın oluşum aşamasıdır.
Her şey netleşiyor.
Ya dürüst olacaksın, ya da tarih seni silecek.
Bundan sonra herkes kendi adıyla çağrılacak.
