İndi də keşikdədir, asayişin keşiyində...
Müharibə odlu bir köynəkdir, onu hamı əyninə geyinə bilmir. Müharibənin nəticəsini əvvəlcədən görmək mümkündür. Söhbət qalib və məğlub olmaqdan getmir. Bais olduğu ölümlər, qan-qada onun əsl mahiyyətini üzə çıxarır. Yəni müharibə varsa ölüm qaçılmazdır.
Dalaşmaq, dava etmək, döyüşmək anlayışı fərdlərə deyil, topluya, kütləyə, xalqlara, dövlətlərə şamil olunanda onun miqyasının genişlənməsi mənasını dəyişir, ən çox da anaların qorxduğu sözə-müharibəyə çevrilir.
“Qorxuram”ı heç bir ata dilinə gətirməz. Əsl qorxu doğmasını, əzizini itirəndən sonra başlayar. Yanında yeri boş qalar, dilində adı qabar bağlayar, bax onda ataların ürəyi çox yaşamaq qorxusuna təslim olar...
Xalq sınağa çəkilirdi
Müharibənin odlu kürəsinin bir qərinə öncə Azərbaycanda yaxıb-yandırmadığı yer, ürək qalmadı. Xalqımızın sınağına çevrilən bu bəla əsrdən-əsrə, nəsildən-nəslə keçdi. Yenə də canlar aldı, qanlar töküldü. İşğal nəticəsində odlara qalanan kəndlərin, şəhərlərin əhalisi canlarını dişində götürüb qaça bilsələr də illərlə məcburi köçkün adı, damğası ilə yaşadılar.
Əslində insanın insandan qaçması insanlığın faciəsidir. Adətən, görmüşük ki, həyatına təhlükədən, vəhşi heyvandan və digər qorxulardan insan qaçıb insana sığınar.
Ancaq birinci Qarabağ müharibəsinə qədər və ondan sonrakı dövrlərdə xalqımız insan maskası geyinmiş dişi qanlı canavarlardan və onların havadarlarından qaçmağa məcbur oldu.
Öz vətənində qərib kimi yaşamağa ad qoymaq mümkün deyil. Məhz buna görə də ikinci bir müharibənin olmasını atalar daha çox istəyirdi. Bir parçasını, ciyərparasını itirməyə, ona ömürlük həsrət qalmağa, qatlanmağın əsas səbəbi düşmən tapdağındakı torpaq, yurd yeri idi. Çünki tapdaq altında qalan torpağın ahı insanı tutur, yaşamaqla ölmək arasında qalıb əzab çəkir...
Biz o əzabdan beş il öncə-sentyabrın 27-də qurtulduq. Vətən, torpaq uğrunda əsl müharibənin, döyüşün həm də humanist dəyərlərlə necə aparıldığını biz illər öncə qanımızın töküldüyünə göz yumanlara göstərdik. Qələbəmizə dost da şahidlik etdi, düşmən də.
Yazımın qəhrəmanı olan polis serjantı Ceyhun Abuşova müharibə atasının qolundan tanışdı. 1992-ci ildə Qarabağ uğrundakı döyüşlərdə qolundan ağır yaralanan Nüsrət Abuşov illər öncə qoluna qoyulmuş milin göynərtisindən indi də yuxu nədir bilmir. Çünki canında müharibədən nişanə gəzdirənlər üçün savaş heç vaxt bitmir...
Həmkarımız 1995-ci ildə Masallı rayonunun I Yeddioymaq kəndində doğulub. Masallı rayonundakı 1 saylı tam orta məktəbi bitirib. 2015-ci ilin oktyabrında həqiqi hərbi xidmətə çağırılıb. İntizamlı əsgər olub.
Güclü ordunun əsgəri idi
Keçirilən təlimlərə əsl müharibə kimi baxıb, şərti döyüş tapşırıqlarını layiqincə yerinə yetirib. Müharibənin yaşamaqla ölüm arasında bir an olduğunu 2016-cı ilin aprelində görüb. Talış kəndi istiqamətində gedən döyüşlərdə fədakarlıq göstərib. 2017-ci ildə ordudan tərxis olunub. 2020-ci ildə könüllü olaraq Vətən müharibəsinə qatılıb. Deyir ki, atamdan adını eşitdiyim, ancaq heç vaxt görmədiyim, olmadığım yerlərdə döyüşmək mənə yuxu kimi gəlirdi. Ordumuz Cəbrayıl, Qubadlı, Zəngilan istiqamətlərində düşmənin canlı qüvvəsini məhv etdikcə və zirehli texnikasını sıradan çıxardıqca mənə elə gəlirdi ki, atamın indi də ağrıyan qolunun, Xocalıda qanına qəltan edilən, min bir əziyyətlə öldürülən körpələrin qisası alınır...
Bu gün sıramızdadır
Polis olmaq arzusunu belə dilinə gətirir: “Müharibənin gedişində və müharibədən sonra Azərbaycan Polisinin fədakarlığının şahidi oldum. İşğaldan azad olunmuş ərazilərdə asayişin qorunması, digər tədbirlərin həyata keçirilməsi polisə həvalə olunmuşdu. Bütün çətinliklərə baxmayaraq tapşırılan işin öhdəsindən gələn polisin sıralarına qoşulmaq üçün Daxili İşlər Nazirliyinə müraciət etdim. Müraciətimə müsbət yanaşıldı. Daxili işlər naziri general-polkovnik Vilayət Eyvazovun iştirakı ilə keçirilən sıra baxışında iştirak etdim. Cənab nazirin Vətən müharibəsi iştirakçılarına xüsusi rəğbətlə və həssaslıqla yanaşması məni daha da ruhlandırdı”...
O, 2021-ci ildə daxili işlər orqanlarına qəbul olunub. Hazırda Nərimanov RPİ Post-Patrul Xidmətinin əməkdaşıdır. Polis serjantı Ceyhun Abuşov antiterror tədbirlərində də iştirak edib.
Həmkarımız Müzəffər Ali baş Komandan tərəfindən “Qubadlının azad olunmasına görə”, “Cəbrayılın azad olunmasına görə” və “Vətən müharibəsi iştirakçısı” medalları ilə təltif olunub.
Hafiz Təmirov,
polis polkovniki
