Ey dünya, insan sənə
Evim, məskənım dedi.
Ana yurdum, el-obam,
Canım, Vətənim dedi.
Amma başın qarışıb
Biganəsən sən indi,
İnsafın-mürüvvətin
Didərginmi düşübdür?
Ay qoca dünya sənin
Çərxin niyə dönübdür?
Dərdlilərin dərdinə
“Yanıb” məlhəm olardın,
Sınan qəlbi oxşayıb
Ona həmdəm olardın,
Hamıya doğmalar tək
Yaxın, məhrəm olardın.
Bu duyğular, bu hisslər,
Nədən belə sönübdür?
Ay qoca dünya sənin
Çərxin niyə dönübdür?
Xeyirxahliq əzəldən
Mayasıdır cahanın,
Fərqini itiribsən
Sən yaxşının, yamanın,
Qan-qadalar deyirsən-
Günahıdır zamanın?
Böhtan atma zamana
Zaman dərdə düşübdür...
Ay qoca dünya sənin
Çərxin niyə dönübdür?
Qanlı muharibələrdən
Cana doyubdur insan.
Torpaq qanla sulanır,
Nə halətdir ay aman...
Südəmər körpənin də
Gözü yaşlı, bağrı qan
Anaların naləsi
Göyə bülənd olubdur.
Ay qoca dünya sənin,
Çərxin niyə dönübdür?
Meydanda davakarlar,
At oynadır neyləyək ?
Səndən sənə
Şikayətmi eyləyək ?
Daha bəsdir
Oyan görək, dur görək.
Qan-qadadan insanın
Gözündə nur sönübdür.
Ay qoca dünya sənin
Çərxin niyə dönübdür?
Keçmişdə qarlı qışın
İsti yayın var idi.
Toy–düyünlü payızın,
Güllü yazın var idi.
Dərdsiz gözəllər təki
Qəmzən, nazın var idi...
Nədən bəs gözəllərin
Qəlbi qana dönübdür?
Ay qoca dünya sənin
Çərxin niyə dönübdür?
Bu aləm yaranıbdır
Torpaqdan, sudan, oddan.
İnsan dünyaya gəldi
Bir atadan-anadan
Heç nə heç kimin deyil
Bir sahib var “Yaradan”
Tanrıdan, Yaradandan
Üzün yaman dönübdür,
Ay qoca dünya sənin
Çərxin niyə dönübdür?
Haqq olanın
Haqq işinə yarı sən!
Qılıncını haqsıza çək,
Haqqa dost ol, yar ol sən
Nədəndir haqsızları
Haqqa hakim etmisən
Elə bil ki, qəlbinə
Qara zülmət çökübdür.
Ay qoca dünya sənin
Çərxin niyə dönübdür?
Üzündən zəhər yağan
Cəllada bənzəyirsən...
Zalımlara güc verib
Gücsüzləri əzirsən...
Aləm vecinə deyil
Veyil-veyil gəzirsən
Axı belə yaramaz
İnsanı dərd üzübdür...
Ay qoca dünya sənin
Çərxin niyə dönübdür?
Akif TƏVƏKKÜLOĞLU
Əməkdar jurnalist
1991-ci il
