Hidayət Elvüsal
- Qızım, sənə paltar alım.
- Al, papa, qurbanın olum.
- Qızım, sənə tufli alım.
- Davay, papa, qurbanın olum.
- Qızım, sənə bab-bab alım.
- Oxay, papa, qurbanın olum.
- Qızım, səni,
Qızım, səni,
Qızım, səni
Ərə verim.
- Yox, papa, qurbanın olum.
Yox, papa, qurbanın olum.
- Qızım, papanın sözünə baxmırsan? Axı mən kişiyə söz vermişəm.
- Hansı kişiyə?
- Qonşumuz Əli müəllimə. Səni oğluna istəyir. Yaxşı oğlandı, tərbiyəlidi, aspirantdı…
- Aspirant? Papa, bu aspirantların hamısının mədəsi qastrit olur. Papulya, bilirsən, mən… mən importnı ər istəyirəm.
- Necə? İmportnı ər? Qızım, sən nə danışırsan? Bu ər köpəy oğlu super marketdə-zadda satılır ki, gedib alaq?
- Papulya, mağazadan almaq lazım deyil. İndi bilirsən də gediş-gəliş çoxalıb. İnostrannılar şəhərdə doludu. Podruqalarımdan üç-dördü onlara ərə gedib.
- Necə gediblər, qızım?
- Papulya, yaxınlaşırlar inostrannılara, bir az işvə-naz… sonra… necə deyim e… filan, i vsyo. Olur importnu ərin.
- Bərəkallah!
- Papa, importnı ər moddu də… Görmürsən, modnı qızlar mehmanxanalardan, sərgilərdən əl çəkmirlər. Əlləri bir adama çatmayanda şəkillərini verirlər ki, o tərəflərdə bəyənib eləyən olsa…
- Göndərmisən?
- Nəyi?
- Şəklini!
- Çoxdan, papulya.
- Hə, indi belə çıxır ki, oturub importnu yeznəmi gözləməliyəm…
- Yox, papulya, üç gündür ki, bizdə yatır. Sən bağda olanda gəlib.
- Nə?...
