Akif Təvəkküloğlu,
Əməkdar jurnalist
Azərbaycan!!!
Yerim, göyüm,
Günüm, ayım!
Ululardan ulu yurdum,
Millətimə Tanrı payım!
Yaranışdan nələr çəkdi,
Nələr başın?
Özgələrə ağır oldu,
Ağır daşın.
İstədilər yurdumuzun
Bağça – bağı
Barsız olsun...
Çalışdılar dağlarımın
Zirvələri
Qarsız olsun...
Odlar diyarımın
Çırağı sönsün,
Gündüzü qaralıb
Zülmətə dönsün.
Amma bilmədilər, bilmədilər ki,
Bu millətin
Xilaskarı gələcək,
Bəd niyyətlər,
Pis əməllər bitəcək.
Gəldi...
Gəldi millətimin
Heydər Atası!
Düşmənə göz dağı
Ürək yarası...
Qoymadı başı üstə
Qara yellər əsməyə
Qoymadı qəm-qüssəni
Bu milləti kəsməyə.
Çixartdı aydınlığa
Neçə-neçə zülməti
Xoş günlərə gətirdi
Bu xalqı, bu milləti...
İndi qovuşmuşuq
Aydın səhərə
Yol vermərik
Nə qəmə, nə qəhərə...
Dostlar baxıb sevinir
Düşmənin həyatı
Dönüb zəhərə.
Qüdrətli ordumuz
Mətindən, mətin
Yağılar dərddədir
Çətindən, çətin.
Ümidim, İlhamım
Qalib gələcək!
Doğma Qarabağı
Azad edəcək!
