Azərbaycan öz ərazi bötüvlüyünü təmin etməkdən ötrü sərhədlərini möhkəmləndirir. Ermənistan isə bunu dünyaya gah sərhəd mübahisəsi, gah Azərbaycan əsgərinin Zəngəzura daxil olması kimi təqdim edir.

Ermənistan yenə ermənilik edir. Bir vaxtlar əksər bölgələrdə pis adama “erməni” deyirdilər. Yəni erməni pislik nümunəsi idi.

İndi isə ləyaqətsizlik simvoludur. Azərbaycanlıya məxsusdu deyə, ağacları doğrayan, evləri yandıran, ev heyvanlarını qətl edənlərə başqa nə ad vermək olar?

Ləyaqətsizlik əxlaqsız qadından betər xarakterə məxsus xüsusiyyətləri özündə cəmləşdirməkdir. Yəni birinin şərəfinə zorla toxunmaq olar, amma ləyaəqətsizlik anadangəlmədir.

İndi Ermənistan ləyaqətsizlik edir. 

Ermənistana da, onu müdafiə edənlərər də sual vermək lazımdır:

1) 1990-cı ildən bu yana Azərbyacanla Ermənistan sərhəddinin dəqiqləşdirilməsi niyə gecikib?

2) Azərbaycanın öz sərhədlərini qoruması nədən Ermənistanla sərhəd mübahisəsi kimi təqdim edilir?

3) İşğaldan azad edilən bütün rayonlar müharibədə deyil, Ermənistanın işğalı altında olarkən dağıdılıb, xarabalığa çevrilib. Bunu niyə qiymətləndirmirlər?

4) 30 il ərzində ATƏT-in Minsk Qrupu, eləcə də digər beynəlxalq təşkilatlar azərbaycanlı məcburi köçkünlərin öz doğma yurdlarına qayıdacaqlarını deyərkən, Ermənistanın taladığı, yandırdığı həmin məcburi köçkün azərbaycanlıların evlərinin taleyinə nədən göz yumdular? 

Elşad EYVAZLI